vrijdag 31 augustus 2012

Het is volbracht...!

Het is volbracht...!
HONDERD honden in Callosa...!!! Fantastisch dat het uiteindelijk is gelukt.

Vandaag het aller laatste hondje gefotografeerd. In mijn gebrekkig Spaans heb ik de vrouw uitgelegd wat ik aan het doen was. En haar gefeliciteerd dat haar hond nummer cien, honderd, was. Ik ben super trots op mezelf en blij dat het klaar is. En natuurlijk begonnen met een warme Magdalena mmmmmmh...

Zo en nu...
De maand zit erop. Alles staat gepakt beneden het huis en atelier zijn schoon. En schrijf nu het aller laatste stukje. Ik ben blij verrast dat er zoveel mensen mij hebben gevolgd de afgelopen maand. Erg leuk om te zien dat het niet alleen mensen uit Nederland waren maar ook uit o.a. Spanje, Duitsland en Rusland. Handig dat je deze blog kunt vertalen. Dank je wel voor jullie interesse en reacties.

Over twee uur vertrekt de bus naar Benidorm en dan door naar Alicante. Als het goed gaat dan vliegen we om 19.00 uur naar Amsterdam.
Dat wordt laat naar bed. Tegen 22.00 uur landen en nog zo'n kleine 3 uur rijden, maar dan eindelijk...

Dag zon, dag hondjes, dag Altelier E1, dag Callosa, hallo home sweet home...




donderdag 30 augustus 2012

Even voorstellen... Magdalena

Mijn laatste siësta

Het is zo'n heerlijk dagje vandaag, ontwaak net uit m'n laatste siësta. Dacht schrijf nog een klein stukje.

Had nog een rondje hond gedaan, maar de laatste is nog niet gevonden. Verder wat lekker aanrommelen en ben ik al wat aan het inpakken. Veel van m'n gereedschappen en materialen die hierheen zijn gesleept, heb ik niet eens gebruikt. Mooi dat het er was voor het geval dat... maar het was ook veel te warm om boven een hete dampende soldeerbout te hangen of me in het zweet te zagen. Heb zoals ik graag wilde de omgeving gefotografeerd wat mij erg heeft geboeid. En ik heb uiteindelijk mijn collectie huisjes uitgebreid tot vijftien stuks. Daarvan heb drie in karton gemaakt. Om toch een beetje in te kunnen schatten hoe ze er uitzien als ze ruimtelijk worden. En dat is geheel naar wens. Heb het plan om ze morgen nog een beetje te verstevigen met een dun laagje papier dat ik hier gekocht heb.
Deze maand waren er samen met mij twee andere kunstenaars in Callosa Joan en Connie. We hebben het erg gezellig gehad, leuke gesprekken gehad en veel gelachen.

...Jeetje wat een dikke donderslag bij heldere hemel...! Met nog even een fijn regenbuitje... We hebben de afgelopen dagen wel wat variatie gehad met het weer, erg leuk.

Aan het begin van dit stukje vertelde ik dat deze dag heerlijk was, maar niet alleen deze dag is heerlijk. Als ik terug kijk op de afgelopen maand dan was het ook zo de moeite waard om naar Spanje te gaan. En voel me een klein beetje weemoedig dat deze dag tevens de laatste echte Callosa dag is. Morgen zal de dag wordt van de terugreis. Hoewel ik ook weer naar thuis verlang. Maar wat kan een maand in het begin lang lijken en toch zo kort zijn. Indrukwekkende belevenis...

Zo en dan nu klaar maken voor de een het laatste etentje in Benidorm, een leuke stad wat ik niet had verwacht ;)

Negenennegentig...!!!

YESSSS... Ik heb NEGENENNEGENTIG
honden gefotografeerd...!!! Het is me gewoon bijna gelukt. Ik sta echt helemaal versteld en heb twee keer goed geteld, het klopt gewoon.

Erg grappige is dat anderen ook worden besmet met het hondenvirus.
Joan wilde graag eens mee op hondenjacht. We waren vroeg opgestaan voor een net uit de oven gekomen, Magdalena bij het bakkertje om de hoek gekocht. Dit is een verrukkelijk zacht, zoete cake. Het ziet eruit als een muffin, maar is het zeker niet en veeeele malen lekkerder. Magdalena... zou het de naam zijn dat deze dag tot een goed einde zal worden volbracht?!

Gisteravond had ik een beetje m'n twijfels of ik het wel zou halen, maar nu nog eentje en dat gaat zeker lukken.
Het zou wel heel erg tof zijn als ik Jack dan zou kunnen pakken. Het is inmiddels een week geleden dat we elkaar voor het laatst zagen.

woensdag 29 augustus 2012

Negenentwintig dagen

Vandaag is het negenentwintig dagen geleden dat ik in Spanje aankwam. Vanavond kwam het zo uit dat ik toch maar weer eens ben gaan eten in de pizzeria, waar ik de tweede dag ook had gegeten. Toen dacht ik niet al te vroeg te gaan eten want ja Spanjaarden eten laat. Ik was de enige die daar aan het eten was en om tien uur werd ik toch heus weggekeken. En als je daar zo in je eentje bent op de tweede dag en in de pizzeria dan smaakte je pizza ook helemaal niet lekker.

Maar... vandaag 'n heerlijk, een andere dat wel, pizza gegeten. En nu denkende... jee nog twee dagen en het is de maand voorbij. Het werd na de tweede dag steeds beter, gelukkig, maar nu negenentwintig dagen later is is het jammer dat je voelt dat het afscheid nemen begint.

Bijvoorbeeld de klok die elk kwartier aangeeft wat de tijd is. Een keer kwart over, twee keer half, drie keer kwart voor en zoveel keer de tijd. Het boeiende mij omdat de klokken veel te vertellen hebben in het dorp. Je hoort niet alleen wat de tijd is, maar ook wanneer er een bruiloft is en het lange inluiden van de processie of als er iemand is overleden.
Want deze maand in Callosa zijn er, ik denk inclusief vandaag, ongeveer tien mensen overleden. Je ziet het aan de pamfletten aan de muren en je hoort het aan het droevig luiden van de klokken. Dit gebeurt dan op de avond voor de begrafenis en op de dag zelf. Indrukwekkend dat het luiden zo vaak op de dag gebeurt en telkens met zijn eigen verhaal.
Wat zou ik nog meer missen...? Ik denk toch wel de helder blauwe zee de zon die zo vertrouwd aan de hemel bleef schijnen. Oké op drie dagen na niet, maar de warmte is erg fijn. En bovenal het licht dat zo ontzettend mooi is. En de heldere kleuren.

Het is alweer laat morgen maar eens verder schrijven hoe ik mijn laatste dag ervaar... Welterusten.

Tachtig wat prachtig...!

Het is me vandaag gelukt om weer eens negen honden te fotograferen.
De teller staat nu op TACHTIG...!!!

Maar dit keer heb ik behoorlijk lang moeten zoeken. Zo lang dat ik het bijna ging opgeven. Moe van het wandelen en telkens dezelfde rondjes en dezelfde straatjes met dezelfde mensen. Ik kan echt zeggen dat ik elk straatje in Callosa smal, steil of doodlopend inmiddels op m'n duimpje ken. En ik heb leuke 'Hola vrienden' gemaakt met een aantal oude mannetjes op hun stoepje voor de deur en met de stratenveger. Vandaag was hij zo enthousiast dat hij me al van ver groette. Maar de hondjes liggen niet meer zo voor het oprapen. En kom nu ook vaker hondjes tegen die ik al heb gefotografeerd. Maar ik ben heel blij met de tachtig die ik nu heb verzamelt. En blijf het een leuk idee vinden dat het allemaal honden uit Callosa zijn. En je ziet op de foto zo mooi dat de eerste blik gevangen is.

Vanmorgen ook zo'n prachtige moment gevangen van Scoobie Doo in het park. Hij lag daar, los, lekker op een stok te kluiven. Zijn baasje was druk aan het sms'en en dat gaf mij ongemerkt de ruimte om mijn camera op zijn hond te richten. En plots was de hond gespitst en zag mij staan. Een geweldig gevoel als ik zo'n moment vast leg. Het is een te gekke foto geworden.

En morgen...? Op naar de honderd...

dinsdag 28 augustus 2012

Elf hondenoogjes

Het wordt steeds lastiger om de hond te vinden die heerlijk van de zon geniet of waakt voor zijn huis in de deur. De meeste zijn met baas op pad en die hebben geen interesse. Gistermorgen drie en tegen de avond na een kleine ronde nog eens drie. Mag niet klagen met zes, maar had er graag wat meer bij gehad loop toch een beetje achter.

Vanmorgen ging het alweer stukken beter. Ze waren zelfs zo enthousiast dat ze al de deur uitsprongen om met veel geblaf mij niet te begroeten. Terwijl ik voorbij liep dacht ik d'r zal maar eentje in m'n kuiten bijten.

Met maar liefst elf hondenoogjes die me vanmorgen aankeken, eentje die knipoogde, is de tussenstand nu 65 honden...!

Vanavond nog een rondje hond. En toen was daar de dierenarts. Niet eerder opgevallen maar wel genoeg honden...! Heb er zes gefotografeerd en dat worden er alweer 71 honden...